به نقل از «فرارو»

(تصاویر) کشف نقاب‌های رنگی در یک گورستان باستانی مصر

تاریخ انتشار: ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۷۰۱۲۲

شورای عالی آثار باستانی مصر اعلام کرد تیمی از باستان‌شناسان، کلکسیونی از بقایای مربوط به دوره‌ی بیزانس و اواخر دوران پادشاهی مصر را در گورستان میر در استان اسیوط کشف کرده‌اند.

به گزارش فرادید، ماموریت‌های باستان‌شناسی در حال انجام در گورستان میر در منطقه اسیوط مصر، در فاصله‌ی مساوی از قاهره و اسوان، درک ما از میراث غنی چندفرهنگی مصر را بالاتر برده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

باستان‌شناسان در سطح بالایی محل کاوش، بقایای ساختمان‌های دوران بیزانس (۳۳۰-۱۴۵۳) را کشف کردند، از جمله فضا‌هایی که زمانی اتاق‌های راهبان، پاسیو، انبار و شومینه بودند.

در سطح پایین‌تر نیز، جواهرات، سفال و وسایل تدفینی متعلق به دوره‌ی متاخر مصر کشف شده که از ۶۶۰ تا ۳۳۰ قبل از میلاد تداوم داشته است.

به گفته‌ی مسئولان میراث باستانی مصر، این کشف اهمیت این مکان را در دوره‌های باستان، میانی و متأخر مصر باستان نشان می‌دهد.

متنی با مضمون دعا‌های مذهبی روی دیوار‌های یکی از ساختمان‌ها کشف شد که با جوهر سیاه در هشت سطر افقی به خط قبطی نوشته شده بود و بالای آن قفسه‌هایی با نقش گل و یونجه بود که احتمالاً برای نگهداری نسخه‌های خطی از آن‌ها استفاده می‌شده است.

تدفین‌ها در سطح پایینی فراوان است، از جمله دفن یک زن ناشناس. چندین اثر از جمله اجزای تابوت، نقاب دفن و چندین اسکلت انسانی به جا مانده‌اند، اما سفال‌ها، مهره‌های نامزدی و آینه‌های مسی دوام بهتری داشته‌اند.

(نمونه‌هایی از زیور‌هایی که در گور‌ها کشف شده‌اند)

سایت میر در ۵۰ کیلومتری شمال غربی شهر اسیوط در مصر علیا قرار دارد. گورستان میر شامل گروهی از مقبره‌های صخره‌ای هم می‌شود که به طور کامل در صخره حکاکی شدند و قدمت آن‌ها به دوران پادشاهی قدیم و میانه باز می‌گردد. حاکمان استانی در مقبره‌هایی در دامنه‌ی تپه دفن شدند.

تعدادی از مقبره‌ها پاکسازی شده و به روی بازدیدکنندگان باز است. این گورستان دارای مقبره‌های مهم سنگ‌تراشی‌شده‌ی زیادی از سلسله‌های ششم و هفتم است که صحنه‌های رنگی زندگی روزمره از جمله صنایع و ورزش به سبک محلی را به تصویر کشیده‌اند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: باستان شناسی گورستان تاریخی قیمت طلا و ارز قیمت موبایل مقبره ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۷۰۱۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تصاویری از اجساد سالم؛ راز مومیایی خود به خود مردگان در یک منطقه چیست؟ (۱۶+)

در شهر سن برناردو پدیده‌ای موجب شگفتی کارشناسان و مردم آن منطقه شده‌است؛ اجسادی که فرایند تجزیه آن‌ها مختل شده‌است.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در تصویری که در ادامه آمده‌ است، کلووینسریس بجارانو را می‌بینید، زنی که مقابل یک جعبه شیشه‌ای زانو زده‌ است تا جسد سنگ‌شده مادرش که ۳۰ سال پیش مرده است را ببیند.

زنی که ساتورنینا تورس د بجارانو نام داشته است، با همان لباس طرح رز و پیراهن پشمی سبزی که در آن دفن شده بود و یک گل میخک قرمز مصنوعی در دستانش در زمان خشک شده‌ است.

بجارانو ۶۳ ساله در آخرین محل استراحت مادرش در موزه‌ای که جسد او و ۱۳ تن دیگر از شهر سن برناردو را به نمایش گذاشته بود، به خبرگزاری فرانسه گفت: «او هنوز صورت کوچک قهوه‌ای گرد و موهایش را دارد و به طور مرموزی پس از مرگ مومیایی شده است.»

این تنها مورد نبود؛ ده‌ها جسد مومیایی شده از سال ۱۹۶۳ تا به امروز، به این شکل یافت شده‌اند. روسیو ورگارا، راهنمای موزه، می‌گوید:« وقتی این اتفاقات رخ داد، برای مردم کمی غیرقابل باور به نظر می‌رسید؛ آنها فکر می‌کردند که اینها رویدادهایی ماوراء‌الطبیعه هستند.»

او به خبرگزاری فرانسه گفت: «با گذشت زمان، یافتن اجساد در این وضعیت بیشتر و بیشتر شد. حتی برخی از آنها هنوز چشمان خود را داشتند، عضوی که معمولاً سریع تجزیه می‌شود.»

در اواخر دهه ۱۹۸۰، هر سال حدود ۵۰ مومیایی در مقبره پیدا می‌شد، اما این میزان به تعداد انگشت شماری در سال کاهش یافته است.

پاداش پس از مرگ؟

به گفته ورگارا، با وجود تلاش‌های متعدد کارشناسان برای توضیح این پدیده، که در کشورهایی مانند مکزیک و ایتالیا نیز مشاهده شده است، دلیل مومیایی‌سازی خود به خود در سن برناردو هرگز مشخص نشده است.

ورگارا گفت:« برخی از مردم محلی «بر این باورند که این فرآیند (مومیایی کردن) به این دلیل است که فرد خیلی خوب بوده است و این یک پاداش پس از مرگ است. دیگرانی هستند که این را یک مجازات می‌دانند.»

تعدادی از مردم نیز بر این باورند که این اتفاق به دلیل رژیم غذایی سالم ساکنان سان برناردو و شیوه زندگی فعال و کشاورزی آن‌ها است. اما این گفته در خصوص تمام اجساد صدق نمی‌کند؛ یکی از مومیایی‌ها متعلق به خورخه آرماندو کروز است که بیشتر عمر خود را در شهر بزرگ بوگوتا گذراند و برای مرگ به زادگاهش بازگشت.

هیچ الگوی مشخصی برای مومیایی‌سازی‌ها وجود ندارد؛ کسانی که درگیر این فرایند هستند، در سنین مختلف بوده‌اند و هیچ جنسیت یا نوع بدن خاصی غالب نیست. ورگارا گفت هیچ بخش خاصی از این گورستان وجود ندارد که مومیایی‌های بیشتری نسبت به بقیه داشته باشد. بسیاری معتقدند که پاسخ باید در خزانه‌های دفن باشد.

اولین مومیایی‌ها در سن برناردو تنها پس از افتتاح این گورستان که هیچ گور زیرزمینی ندارد، پیدا شد. ورگارا گفت، قبل از دهه ۱۹۶۰، این شهر دارای دو محل دفن بود که حتی یک مورد مومیایی شناخته شده نداشت. او افزود که آب و هوای این منطقه مرطوب است که معمولاً به تجزیه کمک می‌کند نه اینکه مانع آن شود.

دانیلا بتانکور، انسان شناس از دانشگاه ملی کلمبیا، گفت که این پدیده می‌تواند به دلیل قرار گرفتن این گورستان در یک شیب تند کوه باشد.

بتانکور به خبرگزاری فرانسه گفت که این فرضیه هنوز نیاز به آزمایش دارد. مطالعه‌ای درباره آنچه اتفاق می‌افتد و شرایط خاصی که باعث می‌شود مردم مومیایی شوند، وجود ندارد. بستگان اجساد مومیایی شده باید اجازه نمایش آنها را در موزه بدهند.»